Hai blog.. Hai kawan-kawan.. Hai readers.. Hai cikgu-cikgu.. Hai hai hai.. Bertemu lagi dalam blog saya yang julung-julung kalinya berupdate. Oke, saya tak akan cerita kenapa saya tak update secara konsisten. Semua orang tahu Khairul Hakim memang selalu “BUSY MACAM OBAMA”.. Walaupon saya tak suka Obama, tapi tak kesah lah, tahap kesibukan saya setanding. Ehem.. Untuk pengetahuan semua, saya baru saja melepasi bulan Syawal.. Heh.. Tak, tak.. Saya baru melepasi bulan penuh ujian.. Since naik cuti raya hari tu, tetiba semua lecturer nak buat midsem test.. Jadi otak dan jiwa saya pon ter’test-test’ dan stress menghadapi hari-hari yang sungguh unbelievable tersebut.
Kadang-kadang saya ada dua test dalam sehari. Err.. Itu kira boleh ampunlah. Cuma yang tak boleh dimaafkan bila ada satu hari saya terpaksa mengadap oral test, midsem, dua assignments dan presentation yang super tension. Presentation tu sungguh dahsyat yaa.. Anda kena tahu. Ini satu-satunya presentation yang pernah buat saya dilanda demam. Heh.. Bila budak-budak international affairs kena present pasal ekonomi...., PUK! PUK! PUK! Tepuk dahi...............~ T_____T Tapi tak apa, saya berjaya membentang dengan jayanya.. Alhamdulillah.. :)
Too many things happened since I’m ‘deliberately forgot’ to update my blog. Heh.. Bukan setakat tak update blog, tapi blog-blog dalam senarai kewajipan untuk dilawat pon macam dah tak menarik perhatian sangat. Saya prefer lagi baca website-website penuh informasi – WTO, PBB, PROTON, IMF, CHE DET, FACEBOOK.... Eh? HAHAHA.. Oke, Facebook tak boleh tinggal sebab nanti mati takde communication dengan dunia luar. HAHAHA. Eh, tapi akhirnya my knowledge dalam economy macam dah going better lah kan.. Atleast saya dah boleh cakap pasal economic of scale, pasal currency manipulation, pasal dependency theory, pasal balance of payment etc. etc... Tapi jangan tanya graf, jangan tanya matematik sebab nanti saya boleh membunuh anda tanpa sebab munsabah.. I warn you.., sila takut.
Oke, kasi saya chance nak lupakan pasal study. Let’s get back on track!~
Masuk hari neh dah berpuluh kali orang tanya; “Siapa winner PERADUAN PUJI MEMUJI RM 50?”.. Taraa... Sebenarnya keputusan dah ada sejak raya pertama lagi.. Cuma... Saya tak ada masa nak update pasal itu.. So sekarang saya nak umum... Ehem.. Pemenang PERADUAN PUJI MEMUJI RM50 jatuh kepada.......
A simple entry, tapi ada nilai-nilai keikhlasan dalam memuji.. Err.. Saya tak bermaksud anda-anda yang tak berapa menang tu tak ikhlas.. Heh.. Cuma beliau ada rezeki lebih.. Sebenarnya blog neh bersaing hebat dengan 1 lagi peserta.. Tapi saya rasa ada ciri-ciri kemenangan yang lebih pada blog neh.. Okay, DONE yaa.. Tahniah untuk pemenang.. Hadiah dah menyusul.. ^^ Anda yang join peraduan ni tapi tak berjaya, terima kasih jugak sebab atleast apa yang anda tulis tu boleh saya terkembang-kembang. HAHAHAHA. Eh, seronok jugak baca orang punya tanggapan dekat kita.. Heh~
Hidup di semester lima macam biasa.. Err.. Lumrah menetap di hutan, anda faham lah okay.. Tak ada hiburan dan tak ada hiburan.. Dan hiburan pon tak ada.. T____T Setiap hati ialah kelas, bas, lectures, assignment (kadangkala), makan dan tidur. Tapi tak apa.. Kita kena fikir positif; “Kalau orang hutan boleh hidup dalam hutan, takkan kita tak boleh”.. Kita kena pasrah.. T___T Tinggal 1 sem saja lagi.. Dan lepas tu boleh hidop di bandar.. Atau sekurang-kurangnya di kampung yang ada kehidupan.. HAHAHA.. Ohya, sem depan saya macam heaven sebab cuma ambik 3 subjek saja.. 2 daripada 3 subjek tersebut, paper 1000, which mean paper untuk mengkumpul pointer.. Tapi sem depan jugak saya ada misi besar untuk dilaksanakan.. Err.. Tak, yang penting bukan kawen.. :p
Kelas dah habes.. Dan semuanya nampak heaven sebab dah tak payah gosok baju pergi kelas. HAHAHA.. Tapi kena berhempas pulas untuk final.. So, sebagai alasan yang kukuh, saya kena pergi skang.. Heh.. Iktakimas...~
Kadang-kadang saya ada dua test dalam sehari. Err.. Itu kira boleh ampunlah. Cuma yang tak boleh dimaafkan bila ada satu hari saya terpaksa mengadap oral test, midsem, dua assignments dan presentation yang super tension. Presentation tu sungguh dahsyat yaa.. Anda kena tahu. Ini satu-satunya presentation yang pernah buat saya dilanda demam. Heh.. Bila budak-budak international affairs kena present pasal ekonomi...., PUK! PUK! PUK! Tepuk dahi...............~ T_____T Tapi tak apa, saya berjaya membentang dengan jayanya.. Alhamdulillah.. :)
Too many things happened since I’m ‘deliberately forgot’ to update my blog. Heh.. Bukan setakat tak update blog, tapi blog-blog dalam senarai kewajipan untuk dilawat pon macam dah tak menarik perhatian sangat. Saya prefer lagi baca website-website penuh informasi – WTO, PBB, PROTON, IMF, CHE DET, FACEBOOK.... Eh? HAHAHA.. Oke, Facebook tak boleh tinggal sebab nanti mati takde communication dengan dunia luar. HAHAHA. Eh, tapi akhirnya my knowledge dalam economy macam dah going better lah kan.. Atleast saya dah boleh cakap pasal economic of scale, pasal currency manipulation, pasal dependency theory, pasal balance of payment etc. etc... Tapi jangan tanya graf, jangan tanya matematik sebab nanti saya boleh membunuh anda tanpa sebab munsabah.. I warn you.., sila takut.
Oke, kasi saya chance nak lupakan pasal study. Let’s get back on track!~
Masuk hari neh dah berpuluh kali orang tanya; “Siapa winner PERADUAN PUJI MEMUJI RM 50?”.. Taraa... Sebenarnya keputusan dah ada sejak raya pertama lagi.. Cuma... Saya tak ada masa nak update pasal itu.. So sekarang saya nak umum... Ehem.. Pemenang PERADUAN PUJI MEMUJI RM50 jatuh kepada.......
A simple entry, tapi ada nilai-nilai keikhlasan dalam memuji.. Err.. Saya tak bermaksud anda-anda yang tak berapa menang tu tak ikhlas.. Heh.. Cuma beliau ada rezeki lebih.. Sebenarnya blog neh bersaing hebat dengan 1 lagi peserta.. Tapi saya rasa ada ciri-ciri kemenangan yang lebih pada blog neh.. Okay, DONE yaa.. Tahniah untuk pemenang.. Hadiah dah menyusul.. ^^ Anda yang join peraduan ni tapi tak berjaya, terima kasih jugak sebab atleast apa yang anda tulis tu boleh saya terkembang-kembang. HAHAHAHA. Eh, seronok jugak baca orang punya tanggapan dekat kita.. Heh~
Hidup di semester lima macam biasa.. Err.. Lumrah menetap di hutan, anda faham lah okay.. Tak ada hiburan dan tak ada hiburan.. Dan hiburan pon tak ada.. T____T Setiap hati ialah kelas, bas, lectures, assignment (kadangkala), makan dan tidur. Tapi tak apa.. Kita kena fikir positif; “Kalau orang hutan boleh hidup dalam hutan, takkan kita tak boleh”.. Kita kena pasrah.. T___T Tinggal 1 sem saja lagi.. Dan lepas tu boleh hidop di bandar.. Atau sekurang-kurangnya di kampung yang ada kehidupan.. HAHAHA.. Ohya, sem depan saya macam heaven sebab cuma ambik 3 subjek saja.. 2 daripada 3 subjek tersebut, paper 1000, which mean paper untuk mengkumpul pointer.. Tapi sem depan jugak saya ada misi besar untuk dilaksanakan.. Err.. Tak, yang penting bukan kawen.. :p
Kelas dah habes.. Dan semuanya nampak heaven sebab dah tak payah gosok baju pergi kelas. HAHAHA.. Tapi kena berhempas pulas untuk final.. So, sebagai alasan yang kukuh, saya kena pergi skang.. Heh.. Iktakimas...~
